Wednesday, December 22, 2010

ထမင္းဝိုင္းေလး


ျဖတ္....ကနဲဲမည္းေမွာင္သြားတာနဲ႔အတူ......

တစ္ရပ္ကြက္လံုးရဲ႕တစ္ခြန္းတည္းေသာအာေမဋိတ္သံဟာ

တူညီစြာတစ္ခြန္းတည္း...........

(ဟာ) ကနဲထြက္ေပၚလာေလရဲ႕......

 

အဲဒီေနာက္မေတာ႕...

ညီမေလးရဲ႕ငိုသံကေနာက္ဆက္တြဲ

(ၿဗဲ)ကနည္းၾကားလိုက္ရတယ္ေလ။     

 

အသံၾကားၾကားခ်င္းစားပြဲဝိုင္းေလးေပၚကထမင္းပန္းကန္ကုိေပါင္ေပၚတင္ရင္းလက္နဲ႔အုပ္ထားမိလိုက္တယ္။

ဘာေၾကာင္႕ဆိုတာေတြးၾကည္႕လိုက္တာနဲ႔သ္ိပါရဲ႕။ဖေယာင္းတိုင္မီးထျပီးထြန္းတဲ႔

မမအိရဲ႕လက္ကလည္း..လွ်က္စီးလက္သလိုအငယ္ေကာင္ရဲ႕ေခါင္းေပၚအေရာက္

တတိယကာရံအေနနဲ႕

(အီး...ဟီး)ဆိုတဲ႔

ဝက္ဆိုးထိုးသံၾကားလိုက္ရျပန္ေရာ.....        

 

ေသခ်ာသေပါ႕..အငယ္ေကာင္ကမီးပ်က္တုန္းအငယ္မပန္းကန္ထဲက

ဟင္းတုံုးကုိႏႈိက္စားလိုက္လို႕ေလ...

.....
 

တစ္ေန႕ကုန္ေစ်းလည္ေရာင္းတဲ႔ေမေမ အိမ္အျပန္ကအျမဲေနာက္က်ေတာ႔

ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ညစာလည္း ေနာက္က်တာက သဘာဝတစ္ခုလိုျဖစ္လို႕ေနပါျပီ။
 

အၾကီးဆံုးမေျခာက္တန္းေက်ာင္းသူအရြယ္သာရွိၿပီး

၂ႏွစ္ၾကီး၂နွစ္ငယ္ကေလးေလးေယာက္ရွိတဲ႕ေမေမဟာ

အခ်ိန္တန္အရက္ေသာက္ျပီးမိသားစုနဲ႔မိန္းမကိုသာ

မူးယစ္ရမ္းကားတတ္တဲ႔ဂုဏ္ယူစရာေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုလ
 

အခုလည္းေမေမေစ်းသြားဝယ္တုန္းေမာင္ႏွမေလးေယာက္

ရဲ႕တစ္ျဗစ္ေတာက္ေတာက္ထမင္းစားဝိုင္းေလးမွီးေမွာင္ေပမယ္႕

သံေယာဇဥ္အလင္းနဲ႔ထမင္းျမိန္ဆဲပါပဲ။
 
 
 
ဟင္းစားေလာဘၾကီးတဲ႔အငယ္ေကာင္ကလစ္ရင္လစ္သလိုသူမ်ားဟင္းကိုႏွႈိက္စားတတ္တာအက်င္႕ေလ.........
 
(နင္တို႕ေနာ္တစ္ေယာက္တစ္တံုးပဲ.......ထပ္ယူခ်င္ရင္အရည္ပဲရမယ္.).
 
........ေမေမရဲ႕အမွာစကားေလ..

သားသမီးကုိဆံုးမဖို႕အခိ်န္မရတဲ႔ေမေမက

သူတတ္နိုင္သေလာက္ေတာ႕စည္းကမ္းႀကပ္မတ္ေပးပါတယ္။အဲဒီစည္းကမ္းေတြကိုအဓ္ိကပံုေဖၚရတာကကြၽန္ေတာ္နဲ႔မမအိေပါ႕။

အခုလည္းအငယ္ေကာင္ကိုဆုူျပီးေခါင္းေခါက္ျပီး。。。。。。。。。。。
 
''ညီမေလးရယ္မငိုနဲ႔ေနာ္..တိတ္တိတ္..

မမဟင္းတုံးယူစားလိုက္ေနာ္..ေရာ.

ေမၾကီးကအျပင္သြားေနတာညီမေလးငိုရင္ေမၾကီးခလုပ္တိုက္လိမ္႕မယ္ေနာ္...တိတ္တိတ္......''
 
'' ဟိုဂ်ီေကာင္..နင္လည္းတိတ္...အားအားရွိငိုမေနနဲ႔

ကေလးေတြငိုရင္.......ေမၾကီးေစ်းေရာင္းမေကာင္းပဲေနလိမ္႕မယ္........

တိတ္ဆိုတိတ္............ေတာ႔...''

 

ကြၽန္ေတာ္လည္းဆူခ်င္ေပမယ္႕ဒီေန႔ထမင္းစားေကာင္းတာဒီေကာင္႕ေၾကာင္႕မို႕
ကြၽန္ေတာ္ဒီတစ္ရက္ေတာ႕နႈတ္ဆိတ္ေနလိုက္တယ္။ဒီေကာင္ေန႕လည္ကလည္းတစ္ခါငိုျပီးျပီ။

ဒီေကာင္ေလ..ေမေမကဝယ္ခိုင္းတဲ႔ဧည႕္မထ ဆန္မဝယ္ပဲ

ေပၚဆန္းေမႊးေတြဝယ္ခ်လာလို႕.....ေလ.....

 

ဆန္ေဟာင္း

。。。ဆန္သစ္ ေစ်းကအတူတူကို သူစားခ်င္တာ ဝယ္ခ်လာတာေကာင္းေရာဗ်ာ.......

 

အခုမွ(၂)တန္းတက္ကာစေပမယ္႕ေစ်းသည္သားသမီးမို႕
အိမ္ကအငယ္ဆံုးမေလးကလြဲရင္ကေလးအားလံုးေစ်းဝယ္က်င္လည္ၾကတယ္။

 

သူကေတာ႕မပီကလာနဲ႔ေျပာရွာပါတယ္..

သား..........မစားဘူးလို႕

ျပီးေတာ႕ဟိုဘက္အိမ္ကထက္ထက္တို႕ကေပၚဆန္းေမႊးေနတိုင္းစားတာ

၊သူကေျပာတယ္နင္တို႔မစားဖူးဘူးမဟုတ္လားဆိုလို႕...ဝယ္လာတာ..

အခုစားဖူးေအာင္လို႕...

………………………………………………………….
 

အခုလည္းကြၽန္ေတာ္ ေလဆိပ္ကိုလာကာနီး

မီးပ်က္သြားေတာ႔....
 
သတိရလိုက္တာ..ကြၽန္ေတာ္႕အမကို...........
 

ကြၽန္ေတာ္တို႕ေမာင္နွမေလးေတြရဲ႕ထမင္းဝိုင္းမွာကြက္လပ္တစ္ခုလြတ္လို႕ေနတယ္။

အမက  ပီနန္းက စက္ရံုတစ္ခုမွာ အလုပ္သမအျဖစ္တာဝန္ယူလုပ္ကိုင္ေနေလရဲ႕။

လိုအပ္လာတဲ႔မိသားစုရဲ႕ေငြေၾကးအခက္အခဲေတြေၾကာင္႔အိမ္နဲ႔ေဝးတဲ႔ေနရာမွာသြားျပီး
လုပ္လုပ္ရေပမယ္႔မိသားစုအေပၚထားတဲ႔သူ႕ရဲ႕
သံေယာဇဥ္ေတြကိုရင္းရင္းနွီးႏွီးေႏြးေႏြးေထြးေထြးခံစားရေနဆဲပါ။သူကဘယ္ေတာ႕
မွာအေဝးၾကီးမွာရွိမေနပဲကြၽန္ေတာ္တို႕စိတ္ထဲမွာအျမဲရွိေနဆဲပါ။ အမကိုလိုက္ပို႕ေတာ႕
အငယ္ေကာင္ကခြင္႔မရလို႕အငယ္မကလည္းမေန႕ကအိုဗာတိုင္းဆင္းထားလို႕ႏြမ္းနယ္ေနလို႕နဲ႔

လူမစံုတက္မစံုပါပဲ............

 

-'ေမာင္ေလးေတြညီမေလးေတြကိုဂရုစိုက္ေနာ္.......'

 

မသြားခင္မွာေျပာခဲ႔တဲ႔စကားေလ............

 

အခုသြားျပီး(၁)နွစ္အၾကာမွာေတာ႔..

 

-'ေပ်ာ္စရာဆိုတာေဝလာေဝး...'

 

-'အလုပ္ကျပန္လာရင္အခန္းတံခါးပိတ္အိပ္ေတာ႕ပဲ...'

 

 

-''အျပင္သြားရင္လည္းတစ္ေယာက္သြားရင္မလံုျခံဳဘူး''

 

-''အိ္မ္ကိုပိုက္ဆံပို႕နိုင္တယ္ဆိုတာလည္းေခြၽေခြၽတာတာစားျပီးပို႕ရတာ''

 

-'' ဒီလိုပဲနွစ္ျပည္႕ေအာင္လုပ္ေနရဦးမွာပဲ''

 

-''အေမ႕ကုိဂရုစိုက္''
 
。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。
 

ဖုန္းထဲကၾကားေနရတဲ႔ကြၽန္ေတာ္႕အမရဲ႕အသံဟာ

ကိုယ္ပန္းေပမယ္႕စိတ္မႏြမ္းအျမဲလန္းဆန္းေနဆဲပါ..

တကယ္ေတာ႔အိမ္ရဲ႕မေျပလည္တဲ႔စီးပြားေရးအတြက္အားတင္းထားတယ္ဆိုတာ

သားအၾကီးျဖစ္ျပီးအိမ္ရဲ႔စီးပြားေရးကိုေရွ႕တန္းကတာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးေနရတဲ႔

ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းနားလည္တာေပါ႕။

ဒါေပမယ္႕ဗ်ာ...........ဒါေပမယ္႕...........
 

。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。

 

သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုရင္လည္းဘယ္သူ႕ၾကည္႕ၾကည္႕ဟိုသြားမယ္

ဒီသြားမယ္နဲ႔.........အားလံုးကအေဝးကိုသြားဖို႕ျပင္ေနၾကတယ္ေလ။
 

 

သူတို႕ကိုေမးၾကည္႕ေတာ႔ '' ဒီမွာေနလို႕ဘာမွျဖစ္လာမွမဟုတ္ဘူး '' တဲ႔ေလ။

ကြၽန္ေတာ္တို႕လူငယ္ေတြရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြအိပ္မက္ေတြကို

အမိေျမကမေပးနိုင္ဘူးတဲ႔လား..........         

 

ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ဖို႕ျပည္ပသြားေနၾကတဲ႔သူေတြရွိသလို

ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဆိုျပီးမ်က္စိကိုဇြတ္မွိတ္ျပီးသြားေနၾကတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းဒုနဲ႔ေဒးပါ............

အေၾကြးစနစ္နဲ႔သြားျပီးၾကက္ဥေၾကာ္၊ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားျပီးေခါင္းပံုျဖတ္ခံေနၾက

ရတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ....အိမ္ကအေၾကြးမေၾကသေရြ႕……………………………………..
 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 
အလုပ္ျပီးရင္

အခန္းတံခါးေသာ႔ပိတ္…………တိတ္တိတ္ေလးေနရတဲ႔အလုပ္သမေတြအမ်ားၾကီးထဲ

ကြၽန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းေတြပါေနခဲ႔ျပီလား....

 

ထမင္းစားခ်ိန္ခါတုိင္းလိုလူမစံုလိုသားရယ္၊သမီးရယ္တျပီးလြမ္းေနၾကရတဲ႔

မိသားစုလက္မစံုထမင္းဝိုင္းေတြဘယ္ေလာက္ထိတိုးလာေနဦးမွာလဲ..

 

မိသားစုအတြက္တစ္ကိုယ္ေတာ္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကရတဲ႔သူရဲေကာင္းေတြဘယ္ေလာက္

အထ္ိမ်ားအေရအတြက္ေတြတိုးလာဦးမွာလဲ 

??????????????????????????????????

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 
အရင္ေခတ္ကမိသားစုတစ္ခုမွာတစ္ဦးတစ္ေယာက္အလုပ္လုပ္ရင္ပဲ

အားလံုးေအးေအးေဆးေဆးစားေသာက္နိုင္ပါရဲ႕။

အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းကရုန္းကန္ခဲ႔ရတဲ႔ကြၽန္ေတာ္တို႕မိသားစုဟာ

အခု。。。。。。。。。。。。。。。。

မိသားစုအားလံုးအလုပ္လုပ္တာေတာင္ေႀကြးတင္ျပီးထမင္းစားဖို႕အနိုင္နိုင္ျဖစ္ေနတဲ႔

လူတန္းစားေတြနဲ႔ ၂ဝ၁ဝမွာ   ေခတ္မွီစြာပဲရင္ေဘာင္တန္းနိုင္ခဲ႔ပါျပီ။

 

သူ႕ဒုကၡကိုယ္မကယ္နိုင္ကိုယ္႔ဒုကၡသူမကယ္နိုင္တဲ႔ဆင္းရဲသားလူတန္းစားအတြက္

အလင္းေရာင္ေပးတဲ႔ထြက္ေပါက္တစ္ခုကေတာ႔.......

.အေၾကြးစနစ္နဲ႔မေလးရွားသြားတာပါပဲ...........

ေယာင္ဝါးဝါး ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြနဲ႔ကြၽန္ေတာ္တို႕မိသားစုေတြရဲ႕

အနာဂါတ္ေတြဟာ......ရပ္ကြက္အေခၚပြဲစား......

သူတို႕အေခၚ....ေအးဂ်င္႔ေတြရဲ႕ပါးစပ္ထဲမွာ.....မစားရဝခမန္း.......

ခပ္ေရးေရးေတာက္ပေနေလရဲ႕............

 

ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ( က်ား ) ဒူးေလးထပ္မွန္သလို.....

ခ်ည္ျပီးတုပ္ျပီးေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္တဲ႔ကူညီမႈအမည္တပ္

အက်ိဳးအျမတ္ကိုေရွးရႈ႔႕တဲျခံဳေတြထဲကို..

ထြင္တဲ႔လူအလိုက် ယုန္ ဘဝခဏေရာက္ေပးရျပန္တယ္........
 
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
 
ကြၽန္ေတာ္႕     ေမေမေခတ္မွီခဲ႔ပါတယ္..........
 
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
 

" သားရယ္ဒီလိုလုပ္မွအေမတို႕အေၾကြးေတြေက်နိင္မွာမို႕ပါ။

သံုးႏွစ္ေလာက္ေတာ႔ရင္းလိုက္ပါသားရယ္။ေနာက္ေတာ႕

သားၾကိဳက္တဲ႔အလုပ္ေျပာင္းေပါ႕ေနာ္........သားကလ္ိမၼာပါတယ္
 
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
 
ကြၽန္ေတာ္ကအျမဲလိမၼာျဖစ္ခဲ႔သည္ပဲေလ...
 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 
ရန္ကုန္ေလဆိပ္ရဲ႕....(ျပည္ပထြက္ခြာ)ထ္ိုင္ခံုေပၚထုိင္လို႔မၾကာခင္မွာ

အေျခအေနအရကြက္္လပ္တစ္ေနရာလြတ္သြားမယ္႕ထမင္းဝိုင္းေလးကိုလြမ္းရင္း.............................

 

...................................................................

 

သူငယ္ခ်င္းတို႕ရဲ႕ထမင္းဝိုင္းေလး ေတြ အျမန္ဆံုးကြက္လပ္ျပည္႕ပါေစ......

ဆုေတာင္းလွ်က္..............ခင္တဲ႔.................(နိုင္)

 

 

No comments:

Post a Comment